به گزارش مشرق، مسابقات جهانی کشتی آزاد و فرنگی در حالی در لاس‌وگاس آمریکا پایان یافت که بی‌طلا ماندن تیم ایران در این مسابقات بیش از هر چیزی دیگری آزار دهنده بود. درست است که کشتی‌گیران آزاد و فرنگی‌کار ایران 8 سهمیه حضور در المپیک را به‌دست آوردند اما از آنجایی که نفرات اول تا پنجم موفق به کسب سهمیه می‌شدند، ارزش طلا گرفتن در این مسابقات بیش از هر چیز دیگری خودش را نشان می‌داد.
آزادکاران کشورمان در این مسابقات فاصله چندانی با کسب مدال طلا نداشتند و 2 بار به یک قدمی آن نیز رسیدند اما دست آنها را از مدال طلا و سکوی اولی کوتاه ماند. در وزن 57 کیلوگرم حسن رحیمی موفق شد حریفان خود را شکست دهد و تا فینال مسابقات بالا بیاید. در فینال رحیمی در حالی که از حریفش پیش بود و تنها 10 ثانیه تا پایان کشتی زمان باقی‌مانده بود روی یک اشتباه خاک شد تا مدال طلا را با نقره عوض کند.
اشتباه رحیمی آخرین اشتباه شاگردان خادم نبود و سید احمد محمدی نیز مشابه همین اشتباه را انجام داد. محمدی که سال گذشته مدال نقره جهان را به‌دست آورده بود در کشتی مقابل چامیزو از ایتالیا کشتی برده را با باخت عوض کرد. او 2 بر صفر پیش بود و روی یک اشتباه روی پل گیر کرد و در نهایت ضربه فنی شد تا کشتی‌گیر کوبایی‌الاصل در کمال ناباوری طلایی که از آنِ محمدی بود را به ایتالیا ببرد.
حسن یزدانی هم به نوع دیگری اشتباه کرد و در فینال برابر حریف روس خود کشتی غیر قابل قبولی ارائه داد و با آن یزدانی جنگنده فاصله زیادی داشت. در کشتی فرنگی باخت در ثانیه‌های آخر و البته از دست دادن امتیازات بیشتر بود و مشخص نیست علت اصلی از دست دادن مدال‌های طلا در آخرین ثانیه‌ها چیست. با نگاهی به مسابقات کشتی آزاد و فرنگی جوانان جهان که در سالوادور برزیل برگزار شد و تعداد مدال‌های نقره تیم ایران در این مسابقات می‌توان به خوبی به این نکته پی برد که ضعف از دست دادن مدال طلا در بین کشتی‌گیران ایرانی به یک اپیدمی تبدیل شده و متاسفانه کشتی‌گیران کشورمان خیلی زود انگیزه خود را برای کسب مدال طلا از دست می‌دهند و به همان نقره بسنده می‌کنند.
کسب 4 مدال نقره در مسابقات جهانی «جوانان» از سوی آزادکاران کشورمان به معنای از دست دادن 4 مدال طلا است و تیم فرنگی نیز یک مدال طلا را از دست داد تا در مجموع 5 طلا در مسابقات جهانی جوانان از دست آزاد و فرنگی‌کاران در آید. در مسابقات کشتی آزاد «نوجوانان» جهان نیز چنین اتفاقی رخ داد و در دو وزن طلاهای ایران به نقره تبدیل شد تا ثابت شود در تمامی رده‌ها چنین مشکلی وجود دارد.
مشکل روحی یا ضعف فنی؟
فدراسیون کشتی باید هر چه زودتر برای این مشکل بزرگ چاره‌ای جدی بیندیشد. اینکه بروز چنین مشکلی به دلیل ضعف فنی کشتی‌گیران بوده یا مشکل روحی و روانی مشخص نیست و باید مسئولان فدراسیون برای این موضوع راه حلی را پیدا کنند.
المپیک ریو 2016 نزدیک است. کاروان کشتی ایران در آخرین المپیک 3 مدال طلا بدست آورده و همین موضوع وظیفه این تیم را سنگین‌تر کرده اما در فاصله یک سال مانده تا این رویداد بزرگ کاروان کشتی ایران از لاس‌وگاس بدون طلا بازگشته تا زنگ خطر برای ایران به صدا درآید. مسئولان فدراسیون باید بررسی کنند که ناکامی اخیر تا چه اندازه فنی بوده و تا چه اندازه مسائل روحی و روانی در آن تاثیر داشته است. کشتی ایران پتانسیل همیشه بهتر بودن را دارد و رسول خادم به‌عنوان رئیس فدراسیون باید از همین حالا به فکر تقویت تیمش هم از لحاظ فنی و هم از نظر روحی باشد تا در المپیک 2016 دست کاروان ایران از کسب مدال و رسیدن به موفقیت کوتاه نماند.
آزادکاران کشورمان در این مسابقات فاصله چندانی با کسب مدال طلا نداشتند و 2 بار به یک قدمی آن نیز رسیدند اما دست آنها را از مدال طلا و سکوی اولی کوتاه ماند. در وزن 57 کیلوگرم حسن رحیمی موفق شد حریفان خود را شکست دهد و تا فینال مسابقات بالا بیاید. در فینال رحیمی در حالی که از حریفش پیش بود و تنها 10 ثانیه تا پایان کشتی زمان باقی‌مانده بود روی یک اشتباه خاک شد تا مدال طلا را با نقره عوض کند.
اشتباه رحیمی آخرین اشتباه شاگردان خادم نبود و سید احمد محمدی نیز مشابه همین اشتباه را انجام داد. محمدی که سال گذشته مدال نقره جهان را به‌دست آورده بود در کشتی مقابل چامیزو از ایتالیا کشتی برده را با باخت عوض کرد. او 2 بر صفر پیش بود و روی یک اشتباه روی پل گیر کرد و در نهایت ضربه فنی شد تا کشتی‌گیر کوبایی‌الاصل در کمال ناباوری طلایی که از آنِ محمدی بود را به ایتالیا ببرد.
حسن یزدانی هم به نوع دیگری اشتباه کرد و در فینال برابر حریف روس خود کشتی غیر قابل قبولی ارائه داد و با آن یزدانی جنگنده فاصله زیادی داشت. در کشتی فرنگی باخت در ثانیه‌های آخر و البته از دست دادن امتیازات بیشتر بود و مشخص نیست علت اصلی از دست دادن مدال‌های طلا در آخرین ثانیه‌ها چیست. با نگاهی به مسابقات کشتی آزاد و فرنگی جوانان جهان که در سالوادور برزیل برگزار شد و تعداد مدال‌های نقره تیم ایران در این مسابقات می‌توان به خوبی به این نکته پی برد که ضعف از دست دادن مدال طلا در بین کشتی‌گیران ایرانی به یک اپیدمی تبدیل شده و متاسفانه کشتی‌گیران کشورمان خیلی زود انگیزه خود را برای کسب مدال طلا از دست می‌دهند و به همان نقره بسنده می‌کنند.
کسب 4 مدال نقره در مسابقات جهانی «جوانان» از سوی آزادکاران کشورمان به معنای از دست دادن 4 مدال طلا است و تیم فرنگی نیز یک مدال طلا را از دست داد تا در مجموع 5 طلا در مسابقات جهانی جوانان از دست آزاد و فرنگی‌کاران در آید. در مسابقات کشتی آزاد «نوجوانان» جهان نیز چنین اتفاقی رخ داد و در دو وزن طلاهای ایران به نقره تبدیل شد تا ثابت شود در تمامی رده‌ها چنین مشکلی وجود دارد.
مشکل روحی یا ضعف فنی؟
فدراسیون کشتی باید هر چه زودتر برای این مشکل بزرگ چاره‌ای جدی بیندیشد. اینکه بروز چنین مشکلی به دلیل ضعف فنی کشتی‌گیران بوده یا مشکل روحی و روانی مشخص نیست و باید مسئولان فدراسیون برای این موضوع راه حلی را پیدا کنند.
المپیک ریو 2016 نزدیک است. کاروان کشتی ایران در آخرین المپیک 3 مدال طلا بدست آورده و همین موضوع وظیفه این تیم را سنگین‌تر کرده اما در فاصله یک سال مانده تا این رویداد بزرگ کاروان کشتی ایران از لاس‌وگاس بدون طلا بازگشته تا زنگ خطر برای ایران به صدا درآید. مسئولان فدراسیون باید بررسی کنند که ناکامی اخیر تا چه اندازه فنی بوده و تا چه اندازه مسائل روحی و روانی در آن تاثیر داشته است. کشتی ایران پتانسیل همیشه بهتر بودن را دارد و رسول خادم به‌عنوان رئیس فدراسیون باید از همین حالا به فکر تقویت تیمش هم از لحاظ فنی و هم از نظر روحی باشد تا در المپیک 2016 دست کاروان ایران از کسب مدال و رسیدن به موفقیت کوتاه نماند.
